Tanıştığımız dünya düzeni
Görmezden geldi bizi
Toprağımıza göz koyarken
Çakaldan da düşükçe
Bakışları var,sinsi sinsi
Yaralıyız amma
Yağmur tereddütsüz okşuyor yüzümü
Gözyaşlarım kayarak kayboluyor aşağılarda
Rüzgar savruluyor daldan dala
Emini ektiğim tohumlar can verecek cana
Vatanıma güveniyorum vatanıma
Toprak çatlayıp sularla dolsa
Gün doğar çiçekler açar
Toprağım beni de bağrına basar
Hislerim çizgi çizgi beliriyor
Özlem bitti derken artıyor
Bir garibim şu sıralar
İnşallah günlerim ziyan olmuyor
Sus diye haykırıyorum geceye
Bayraktı göklerde dalgalanan
Devletimiz ki
Yirmi üçlerde kurulan
Rüyalardan ayağa kalkıp
Yüce bir ihtişamın
damgasıydı dünyaya haykıran
Soğuktu artık geceler
Nasıl olmasın ki
Kaplamış her yanı ışıksız insanlar
Hiç olmazsa özlemine ulaştı duraklar
Biz donarken onlar ısınmaya başlıyor
Beklentisi olmayan varlıklar
Ve biz
Beyninde şimşekler şakıyan
Tek karede doğuk yaşayan
Yalnızlığa sımsıkı sarılan
Koca ömnrü nüsha nüsha yüreğinde taşıyan
İnsanlardık biz,hepimiz...
Sokak aralarından geçerken
Belki de yüreğine dur diyemez
Utanır toplumun çürümüşlüğünden
Ancak
Unutur mu gazi
Gerçeği bulmak için gerçeği aramak lazım
Onu da faili mechul gelecekte değil
Gerçeklere bürünmüş
Işığıyla parlayan sağlam geçmişte bulmak lazım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!