GÖNLÜNDE YANSIN
Sende benim gibi öyle candan sev ki
O yaşlı gözlerle yola hasret bakasın
Senin sadece tek tesellin olsun içki
Sen beni yaktın ya gönlünde yansın
Bir akşam üstüydü karşıma çıktın
İnanmıştım sana sende aşıktın
Vefasız kalbinle bir nankör çıktın
Suçlusun gözümde seni affetmem
Kimler sebep oldu kimlere uydun
Eylül akşamında yıkmasın evini
Özlüyorum onun sıcacık tenini
Birden bire çekti bende ki elini
Tanrım beklediğim o yar gelmez oldu
O hiç bilmeyecek nasıl yaşadığımı
TAŞIYAMAZSIN
Sevmek o gönlüne çok ağır gelir
Sen gerçek sevgiyi kaldıramazsın
Gün olur sevgiye başın eğilir
Sen aşkın yükünü taşıyamazsın
O aşkınla hep var olmak
Seni bu gönülden sarmak
Kalbin sanki derin bir ırmak
Bu dünyamda tek gerçeğimsin
Yar bir ömür hep benimsin
Uzak durma seven kalbimden
Bana bir ömür o aşkın lazım
İste can veririm ömrümden
Sensin gönlümdeki tek nazlım
Bir sesin bir nefesin can verir
TÖVBELER ETTİ
Bu aşka bağlandım senin sayende
Sevgine inandım gönül bahçende
Çektiğim revamı söyle derdinde
Bu kalbim sevmeye tövbeler etti
Gönülden sevipte çaldım kapını
Dilim düşürmedi senin adını
Unutmaz şu gönlüm artık tadını
Çaresiz bırakma tut ellerimden
Doymadım derinden sana bakmaya
Kölen oldum aşkın çıkmaz yolunda
Ne yapsam olmuyor acıya daldım
Sayende kendimi yaktım sonunda
Ben o taş kalbinde tutuklu kaldım
Bir çare aradım bulamadım ki
Gözümün içine bakıp derinden
Usandım diyorsun söyle neyimden
Şüphen mi var sana olan sevgimden
Ayrılıp gidersin üç beş gün sonra
Gitmeyi kendine layık mı gördün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!