Ramazan Işık Şiirleri - Şair Ramazan Işık

Temmuzda Erciyes'te kar olsam, buz gibi.
Örtsem koca dağı, köşe bucak.

Eriyip aksam ılgıt ılgıt.
Kor düşmüş yüreklere,
Baharda patlayan göz olsam.

Bir hayalin peşinden koştum.

İnanamadım bu olanlara.

Toprak bile tutamadı,
Kaçtım.

Gülüm; ne olur, bekleme benden,
Senin için de olsa,
Yüreğimden çay süzemem ben.

Göğün göğsüne rüzgarlar da ekemem.

Birazcık umut lütfen.
Neden yok diyorsunuz!
Rafınızda görünüyor ya işte.
Azıcık,
Birazcık umut.

Attığın taş yerini bulmazsa,
Gönlün kırılır.
Ok hedefi vurmazsa,
Gönlün kırılır...

Açmazların vardır

Beni yakan iki şey,

İki göz,bir söz...

Sevdayla çakan iki şey,

Hasret’in Ağıdı

Obruğun başına çıktım.
Döndümde ardıma baktım.
Sehel sıcak kalmorada.
Yaktın sürmeloğlum yaktın.

Varlığın temeli sevgidir.

Gün aymıyor ya ne zamandır, Sen aklıma gelince kalbim ayıyor. Yetmez mi.

Mersinde bahar olunca,
Gül olur, gülşen olur.
Mersinde bahar olunca,
Garip gönlüm şen olur.

Güneş, bir başka vurur pencereme,