harebe dünyamıza yeniden gel
ilkbahar kadar canlı ve nihâl
gözlerde hep tüten hayal
ne olur civan bir can gibi gel
alemi saran kasveti nur’unla del
gözümüz her baktığında o
ne vakit ne söylediyse dilimiz
hep o
ayaklarımızın gittiği yön o
umursamazsak bile onu
eldeki lokmaya kanaat etmedik
nan’körlüğümüze inadı kattık
açlık tadı veren sofralar başına
zikirsiz oturduk şükürsüz kalktık
seni taklit eder çiçekler
yaprağında mevsimler nihan
kokusunu şeklini rengini
senden almış bahar
ölçü sensin mihenk sensin
o bayraklar ufkumun gönderine
çekilmeyecek
sarı kırmızı renkte yıldızları vaki
sevilmeyecek o yıldızlar
ve gözlerim alışmayacak
o geceye
upuzun gecelerin yetmediği
derin uykularımız var
nehârda gizli
ruhumuza aksetmiş
tembelliğimiz var
hücrelerimize kadar
artık hiç tanıyamaz oldum bu şehri
şimdi geçtiğim yol
bildiğim yol değil
her şey çok tenha hayat pek sessiz
karanlık kusmuş fenerler
dar sokaklara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!