Ramazan Çetin Şiirleri - Şair Ramazan Çetin

Geldi Şâban Ayı'nın,onbeşinci gecesi,
Bir mübârek gece ki, ismi Berat Kandili,
Rabbine yalvaranın,yükselir derecesi,
Çünkü O'na dönenin,O'nu zikreder dili! ..

Kur'an-ı Kerîmimiz,levh-i mahfuzdan indi,

Anneciğim,canım annem,bir tanem,
Cennet senin ayağının altinda.
Sana hürmet ihsan değil vazifem,
Az gezmedim o mübarek sırtında...

Yüzümüzden rahat yüzü görmedin,

Dağlar, taşlar renklenir, mevsim bahar olunca,
Toprak bereketlenir, can fışkırır her yandan...
Kuş gibi cıvıl cıvıl,yavrularım var bunca,
Hissizsem,ne farkım var kuru ağaç dalından...

Ben, bir öğretmenim Can; düşmanımdır cehâlet,

Bir mübârek geceye,
Vâsıl olduk hamd'olsun,
Git,huşûyla secdeye,
Kâlbine huzur dolsun...

Şâban'ın bir incisi,

Meyhâne,kumarhâne; hüzünlendirir beni,
Nice analar ağlar,bilmez olup biteni!
'Dostun hatırı(!) varmış; dost,dostu(!) kırmıyor muş? !
Yaratanın hatırı,ürpertmez mi içini? ! ..

'Şükür' yakışır bize; her zaman,varda yokta,
Nişan alamıyorsan,suçu arama okta,
'Ömür' denen sermâyen; ha bitti,ha bitecek!
Daha ötesi var mı? Bir son gayret,son nokta! ..

Sana selâmlar olsun,Yâ Hazreti Mevlânâ,
Günahkâr halimizle,fâtihâlar Ruhuna! ..

Sen,Sultan-ül Ulemâ,âlim oğlu âlimsin,
Gönüllerde taht kurmuş bir veliyyi kâmilsin...

En büyük ni'met,
Şanlı Ramazan.
Bilene servet,
Şanlı Ramazan...

Senede gelir,

'Görmüyorum',diye üzülme yavrum,
Dünyada görecek yüz mü kaldı ki?
Kendini kavî tut,çözülme yavrum;
Etraf kabuk dolu,öz mü kaldı ki? ..

Parmakların gören gözündür senin,

Attığım taş hedefi bulmuyor ah,bulmuyor;
Hayâlime uzandım,kucaklarım almıyor,
Zaman kısa yolum çok,akıl durdu iz'an yok;
Doluya koydum almaz,boşa koydum dolmuyor! ..