GURBETÇİ
Benim adım gurbetçi
ben yaşarım en büyük sıla özlemini
ben çekerim hasretlerin en ateşlisini
segiyi, şefkati en iyi ben bilirim
GURBET ELLERİNDE
Bu kaçıncı yıl
bu kaçıncı bahar, gurbet ellerinde
ağarmış saçım
GURBET GECELERİ
Gurbette geceler nedense hep uzun olur
hep ıssız, sessiz ve karanlık
ne bitmek tükenmek bilir, ne de vakit geçer
alaca karanlıklar doğmak bilmez
HER SABAH
Her sabah delidolu duygularla uyanır
derin bir ah çekerek yakarım sigaramı
deli taylar gibi dönüp dururum etrafımda
İÇİMDEKİ SEN
Yıllarca deli duygular vardı yüreğimde
hep bir aryış
hep bir boşluk vardı kalbimde
içimdeki seni arardım hep
İLAHİ
Gökler ağlıyor, yer ağlıyor
insanlar savaşıyor
ayetler çiğneniyor
İLK ŞİİR
Sakat ettin beni, tazecik bir fıdan iken
Çürüttün, ağaçta solmayan yaprak iken
Bıktırdın, dünyada derdi tanımaz iken
Sapladın gönlüme hançeri
İŞGAL
Umutlarla yaşayanlara bakın hele
Dünya’yı nasılda ellerinde sanıyorlar
Siz yönetimle uğraşırken
Bakın arkanızda ne kuyular kazıyorlar.
İSTANBUL’DA
İstanbul sokaklarında
Sensiz olmak
Bir ölüm sanki
Yapmacık bir tebessümü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!