Sürgün olan yürekleri hasret rüzgarı sarmış
Yalnız kalan kalpleri sevgiler katarlamış
Sana yolladığım sevgi güvercinleri
Barışı getirsinler en mutsuz günlerimde..
Çok zaman oldu seni bırakıp gideli
Kimbilir nasıldır, senin endamın seni görmeyeli
Özlem doldu yüreğim
Yanarım sensiz geçen günlerime..
Çöllerde akrepler volta atarlar
Sıcağın tepeye vurduğu anlar
Seke seke iniyor yavru ceylanlar
Toz duman bürümüş patikalardan..
Dağlarda sessizliği bozan özgürlük türküsü,
Gelmiyor artık sesin duyulmaz oldu nefesin
Neredesin kiminlesin
Arada bir çıksan bizlere el sallasan
Yaptığın güzeliği arkadaşça paylaşsan
Sen olmayınca sayfalarda
Yüreğim çok sızlıyor yalnızlıklardayım
Kaç mevsim oldu bak ayrılıklardayım
Gönlüme hazan doldu yüreğime gam
Yaşlı gözlerdi senin arkandan bakan
Yemin ettim ben artık o defteri kapattım
Senden kalan ne varsa, silinecektir artık
Mazi denen zamanda benliğimi kaybettim
Bu yalancı dünyada kendimi harab ettim
Tüm doğa da, canlılar olurlar birer sırdaş
Tabiat bile sever bak mevsimler hep yoldaş
Sevgisiz yaşanılmaz kalpler bomboş duramaz
Sevmese sarmaşıklar olur mu sarmaş dolaş
Sen insan değil miydin kıymetimi bilmedin
Seni seven gönlüme neden değer vermedin
Yaraladın kalbimi hiç bir sefa sürmedim
Senden kalan acıyla bu dünyadan giderim..
Ben şimdi senden çok uzklarda
Seni düşlüyorum sensiz akşamlarda
Kanadı kırık serçeye yem verdiğimiz günleri hatırlarım
Katıksız ekmeğimizi kimsesiz yavru köpeğe verişimizi hatırlarım
Nasıl bozardık seninle arkadaşlarımızın kurduğu kuş kapanlarını
Kuşlar kurtulsunlar, özgür kalsınlar diye..
Arar güzlerim seni, çiçek açan kırlarda
Yağmurların altında, ıslandık sonbaharda
Görmeyen ne bilir’ki, o sevgi yamaçlarda
Seninle dolaşırdık ilk baharda kırlarda
Maziyi hatırlarım Bozkaya dağlarında...
Hep seni anıyorum köyümün yollarında..
Sen buradan gideli, yıkıldı tüm hayaller
Tabiyat bile küstü, sarardı soldu güller
Derdinden ağlıyorlar ötmez oldu bülbüller
Hani nerde kaldılar yaşanan güzel günler
Maziyi hatırlarım Bozkaya dağlarında...
Hep seni anıyorum köyümün yollarında..
-Gül dalında bülbül olsam
-Gelip pencerene konsam
Gelen geçen her canlıdan
Sevdiğime haber salsam
Maziyi hatırlarım bozkaya dağlarında..
Hep seni anıyorum köyümün yollarında..
Duyar mısın feryadımı, sensiz yanan sol yanımı
Ne hayallerimiz vardı, sen gidince yarım kaldı
senden uzak sana tutsak arıyorum köşe bucak
Ya benide al yanına
-Yada at bir karanlığa
-Sensiz yaşamaktansa
Çıkarım ölüm duasına.
Maziyi hatırlarım bozkaya dağlarında..
Hep seni anıyorum köyümün yollarında..
Kalbimi yerinden söktü ayrılıpta gidişin
Gönlümü yasa koydu beni matem’e gömdü
Bulutlardan ayrılan yağmur tanesi gibi
Rüzgarın kırdığı ağaç dalları misali
Kalbim de darmadağın gittiğin günden beri
Kalk gel! ..
......Henüz! ...
..............Karlar engel olmadan.
Özlemim sıcaklığını kaybetmeden
Sevgim karların altında kaybolmadan.
Terk edildim bir anda gecenin ayazında
Kalbim acı çeksede sen olmadın yanımda
___Ne hayallerim vardı hep dostlarım adına
___Tükendi birer birer yapayalnız kalınca..
Dostum diye bildiğim dostlarıma ne oldu




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!