Rakı ve ben Şiiri - Yüksel Şeker

Ben İzmİrli bir Arnavut'um
Rakı içmeyi severim
Biraz da keyif adamıyımdır hani
Akşam olunca çıkarım evimin balkonuna
Maviden siyaha dönmekte olan gökyüzünü
Deniz manzaramla birleştirip
Masama silüeti düşen ay ışığının
Ve parlayan yıldızların altında
Kururum çilingir soframı
Masamı da bir güzel donatırım
Haydari'm eksik olmaz mesela
Tarator'um, muhammara'm, bol acılı ezmem
Hele ki bir de şalgam da olursa yanında
Tadına doyum olmaz benim için
İşte o an zevkten dört köşe olurum
Şalgam dedim de Adana geldi aklıma
Bilirim Adanalılar çok sever şalgamı
Ben de en az bir Adanalı kadar severim şalgamı
Ama öyle sıradan bir şalgamı değil
Arnavut olmamdan olsa gerek
Şalgamı ancak bol acılı olursa severim
Ama öyle az buz olmayacak acısı
Rakıyla içerken cayır cayır yakmalı ağzımı
Sonra yanan ağzımı da
Buz gibi soğuk rakıyla serinletebilmeliyim
Ama öyle rakıyı herkes gibi içmem
Rakıyı ağzımın içine alırken
Havayı da içine alırım
Ağzımın her santiminde dolaştırıp
Rakının ağzımın için serinletmek için
Dans etmesinin zevkine vararak
Boğazımdan aşağıya süzülmesini hissederek içerim
Böylece içime attığım tüm sevdam da
O soğuk rakımdaki oksijende biriksin ki
Yudumladığım o rakı
Yukarıdan aşağıya doğru inerken salına salına
Ağzımı serinlettiği gibi yüreğimi de serinletsin...!!!

Yüksel ŞEKER