Gitmiyor bir türlü gözümün önünden
gamzeli gülüşün,
Nakış gibi kaşların,
buğulu bakışların,
Gökyüzüne merdiven dayayan
kirpik uçların,
Seninle yaşamak tüm zamanları
Aşkın efsunlu gölgesine sığınarak
Mevsim mevsim, çiçek çiçek
Söylemek bir ağızdan tüm şarkıları
Uzanıp çimenlere ay ışığında
Sen gülünce
Gamzelenir gökyüzü
Mevsim bahara döner
Vaktinden önce açar çiçekler
Nergisler, papatyalar, kasımpatılar,
Gecenin ucunda gün aralanır
Çiçekler başka kokuyor,
Sen varken bu şehir.
Sokakları denize çıkıyor,
Düşlerim gözlerinde esir.
Yıldızlar daha parlak,
gökyüzü daha berrak,
Uyan artık
Hadi uyan sabah yıldızım
Aç nergis gözlerini
Devşirsin bahardan kır çiçeklerini
Pencereni aç
Gökyüzü buram buram sen koksun
Sevgi ile yoğurmuş hamurunu yüce Yaradan
Üflemiş rûhundan
Katmış nurundan
Başka nasıl olurdu?
Merhamet, şefkat, cesaret ve kuvvet,
Bir varlıkta bir arada başka nasıl bulunurdu?
Dünya çok kalabalık,
Ve ben sende yalnızım.
Yalnızlığım iki kişiliktir benim,
Sen ve ben.
Çok uzakta bir yer,
Kimse bilmezse eğer.
Bazı hikayeler yarım kalır
Bazı filmler en güzel yerinde sonlanır
Sevdalar yürekte, hevesler kursakta,
Gönülde ukdeler kalır.
Bazı çekip gitmeler
Bir taş gibi oturur yüreğine
İşlerim vardı tamamlamam gereken,
Gezmek istediğim yerler,
görmek istediğim mekanlar vardı.
Birinden diğerine koşturduğum festivaller vardı,
Biletlerini aylar öncesinden ayarladığım,
Portakal çiçeği festivali vardı Adana’da Nisan’da,
Bazen dursun istersin,
hiç geçmesin zaman.
Çakılı kalsın olduğu yerde,
akreple yelkovan.
Rüzgarda savrulan saçların gibi,
Yıllardır aklımdan çıkmayan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!