Matem Tarlası Şiiri - Vezir Pehlevan

Aldanma kardeşim çarkı devrana
Minnetin olmasın, hünkâr fermana
Allah düşürmesin Doktor dermana
Ömür baharınız çöl olur gider

Güvenme yobazın saray tahtına
İnanma mollanın yemin ahtına
Hazan yeli vurur gönül bahtına
Akan göz yaşların göl olur gider.

Kümülüs bulutlar gök de yarışır
Şimşekler ışıldar, arşa karışır
Tabiat demlenir, canlar sevişir
Mevsimler sıralı yol olur gider.

Şimdiki mebuslar sözünde durmaz
Yoksulun umudu menzile varmaz
Gariban öksüzün vuslatı olmaz
Kurduğu hayaller yel olur gider

Sevda adres sormaz yoktur freni
Her duraktan kalkmaz vuslat treni
Ömürde bir çalar aşkın sireni
Sevgisiz gönüler sel olur gider.

Konma her güzelin gönül köşküne
Bedenin dönüşür derviş-düşküne
Gün gelir söz geçmez sevda kuşuna
Vuslatın şafağı, zül olur gider.

Aşkın yarasına derman bulunmaz
Sevdalı gönüller çağlar durulmaz
Ehli dil aşığa bade sorulmaz
Hasret ateşiyle kül olur gider.

Çakıroğlu, zülfü yare dokundu
Nice sevdalara, sela okundu
Ocak-otağlara, matem ekildi
Şakıldayan diller, lal olur gider...

Vezir PEHLEVAN 24 Ocak 1986