Rahim Recep Akdora Şiirleri - Şair Rahim ...

Biz...
Darı, mısır, fasulye ekmeğinin
............verdiği sütle beslenilmiş
umutsuzluğu bağırlarına gömmüş analarımıza
.......................................umutla gülümsemişiz...

bir kış geçti gözyaşımın kıyısından
unutuluş,
hasret
ve yeni doğan aşkların yaralarında buz
sevgim buzları delen bir çiçek
biz şairler ağlarken gülmelerde mutluyuz

aynadaki dostumu çok üzgün buldum bugün
tüm iyi niyetleri yitmiş,yüzü gergin, içi tufanlarla dolu
yolum sisli, yitmiş yüreğinin hevesi, yaşaması üzgün
düşünceleri balyoz, anıları sırça, boğazı topaçlarla dolu

en çok kadehlerin suskun saatleridir yalnızlığı

Ben bir göz'üm dolaşırım karanlık köşeleri
küçük bir çocuk gördüm Ayakkabısı olmayan
kapıdan dışarı çıkamayan
yırtıktı pantolonun dizleri
yüzü buruşuktu anasının
tıraşsızlığın kirliliğiydi

Toprak seni hep anam bildim, sevdim seni
Attığım her adımımı ölçer de atardım
İçimde bir incitme korkusu
sıkıldıkça yüzüm sürerdim toprak sana
anımsadıkça anamı ellerimi gömerdim bağrına

Yalnızlığıma yalnızlık gelen kar kapımın önüne yığıldı yalnızlığıma inat
Rüzgar önüne kattığı karı getirdi yığdı yoluma
Köy merkezi ile kesildi bağım durumum sakat
Arkadaşları aradım bağlanamadım bir hal olmuş telefonuma

Poyraz kudurmuş ıslık çalıyor ıhlamur açlarının dallarında

Resim


Karşımda gülümseyen bir resim
Işıklarla dolu gözleri
gözleri umutlarla dolu

Beni benimle yargılamayın
Ben anamın çaresizliğinden
Bir sivriyim
Saplanmış kalmışım
Yaşamın katılığına

Sen ölmüşsün


Sen ölmüşsün benim haberim yok Osman dostum
Ateş esmer kimbilir ne kadar ağlamıştır ölüm haberine
Peri’de tanıştığımız o güzel Bulgar kızı da duymamıştır öldüğünü benim gibi

Sesinin rengine aşığım ben gülüm
İçtikçe
Yaprak açar sesinin rengine gamzelerin
Hadi bir kadeh daha iç yudum yudum
Bir tutam daha konuş...
Bir yudum daha