Elbistan da yaşamakta...
Üç dilek hakkınız olsa
Bir aşk istiyordunuz
Mısralarınızda
Bitince yeni bir aşk daha
Boylu poslu
Kocaman yürekli adamlardınız
çalınca kapını ayrılık
yenilir ruhuna zamanın
kifayetiyle yaşadığın
diline aşina tüm kelimeler
sessiz yutkunuşlar doğurur boğazında
Hep benim yüzümden hep benim
Bu aşklar, tükenişler, serzenişler
Hep benim eserimsiniz
Tuttukça kırılan dallar hep benim
Benden armağan kurşuni renkleriniz
Sevmek...
Kahverengi oluyor gözlerinde
Kararıyor ölümler uzaklaştıkça ellerinden
Soğuk çok soğuk, üşüyor yüreğim
Sensizindeyim hep
Ne kadar zorsa o kadar kolay
Gitmek ya da kalmak
Bazan da vurmak on ikiden
Mutlaka bineceğim
Gelmeyen otobüse
Yok yok hakim bey öyle değil
Daha öğlen efendim
Gündüzleri ayık gezerim
Birazcık kaldı akıl nimeti bende
Oda şimdi başımda olmalı
Önce,
Alışkanlıkları değişir insanın
Fark etmez
İçine çeker, yavaş yavaş
Hengâmeli garip
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!