Ah Rachel!
Gönlümün iklimlerinde ne güneşler doğuyor sana dair
Kentine bir adım daha yakınım; kendime uzak
Beraberimde yağmurları getirdim;
Esmer yüzlü çocukların suretindeki telaşlı bekleyişleri
Umuda susamış tevekküli sessizlikleri
Hanin Tafiş'in yaşam orucunu bozan bombanın panzehirini...
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta