Çamlı sinemanın önünde
Yağmur sicim gibi yağıyordu
Islanan siyah saçları kül rengi
Yanağı güz gülü solgun
Yüreği akıp giden ırmak
Hüznü anılarla yoldaş
Yaşlar akıyordu yanağından
Kırgındı gönlü.
Ağladığını gördü annesi
Her şey geçer,unutursun dedi
Oysa geçen tek şey zamandı
Yüreginde küllendi hatıralar
Son yağmurlar düşüyor ağaç dallarına
Gümüş rengi ay altında nilüferler
Doğanın aynasından bakıyor bana
Duygular usumda kırmızı kadife gül
Gülümsetiyor yanaklarımı
Yılmaz Güney için
Acılarla beslenen yüreği nazenin bir çiçekti
Ülkenin yarasından kan süzülürken yüreğine
Susmak özgürlük müdür
Çocukluğu ezilen bir tohum gibiydi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!