Duyardım insanları, içinde suskun çığlıklarını...
Biraz kör biraz sağır takılırlardı
Hem kendine hem hayatındaki insanlara karşı
Bir şeye takmışlardı,
Baktıklarını tek renk sanarlardı
Aslında netleşmezdi bir türlü fotoğraflar
Hiçbir acı, senin sana çektirdiğinden büyük olmaz inan
Gidenler, kalanlar ve hiç gelmeyenleri boş ver de
Kendine dön bir bak…
Şairin kırık kalemi düşmüştü yerlere, arıyor ama bulamıyordu
Neden kayıplara karışmıştı halbuki dün ne güzel de yazıyordu
Bugün kaybolan bir kalemle duygularıda kırılmıştı
Hep aynı devirde dönüyorsun
Başka bir mekân nedir bilmiyorsun
Mani olan biri mi var benliğine
Haydi dön dünyayı tavaf eyle cihanı
Hak bulur, seni dost ellerde
Vazgeçme, durma yürü yol beklemez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!