Rabbim Şiiri - Ferhat Bay

Toprak ve su iken yokluktan varlığa bir nutfeyi dirilten Rabbim
Kelimenin sahibini dile getirmekle şair büyük bir işe girişti.
Nereden ve nasıl başlayacağı belli olmayan deryaya daldı.
Ağrımayan başı ağrıdı, gözleri karardı, saçlarına beyazlar düştü

Hiçlikten et ile kemiğe bürüdü, kan ve can verdi Rabbim
Düşündü zor bir işe Sevgilisine şiir yazmaya karar kıldı
Dua etti rabbisine zihnimi aç üç beş kelime besmele ile geldi
Seni seviyorum desem de kolay mu dağlar bu sözü söylemedi

Üç kelimeyi bir araya getirmekle ilan edilseydi bu aşkımız Rabbim
Cennet bu kadar ucuz olsa idi inanmayan bile küfür etmez
Sevgiliden bir söz geldi var isen bu aşka tevhid ilk şartımız
Eksikliği ile kabul et sevgimizi, bi çare oluruz az gelir ise tartımız

Hatırlarsın küçükken düşlerimde siyaha bürünmüş halinle Rabbim
Seni çok seviyorum der ve sıkı sıkıya sarılırdık birbirimiz ile
her şeyden habersiz iken “ben kulumun zannı üzereyim” öğrettin bize
Affetmezsen bizi düşündüklerimiz ile azap edersen halimiz nice

Şair düşündü aşkımız sayfalara sığmaz elçi ile anlatılmaz ise
Beyhude bir uğraş imiş sevgilimden gelen mektup okunmaz ise
Sevgililer kavuşamaz, ele ele tutuşamaz mektup yaşanmaz ise
Şair neylesin Kurban olduğum aşkımın nur cemali görülmez ise