Hoş geldin!
Karanlık dünyama aydınlık getiren,
Yüreğime huzur katan,
Sevgisizliğimi unutturan,
Kalbime yeniden umut olanım...
Hoş geldin yüreğimin en güzel köşesine,
Hayatıma, benliğime,
Rüyalarıma, hayallerime ve yarınlarıma...
Sen, kendinden bile kaçarken,
Ansızın yakalandım sevdamsın..
Hiç aklımda yokken, deli gibi bağlandığım...
O masumluğunda, o güzel yüreğinde kaybolup gittiğimsin...
Sen, ruh-i revanım,
İyikim...
Hayallerim, en güzel yarınlarım…
Gözlerinde kaybolduğumsun...
Kaybetmişken umutlarımı,
Yeniden hayat buldum seninle.
Sen; sonunu hiç düşünmediğim,
Her anı Anadolu dolu yaşamak istediğim masalımsın...
Nereden bilebilirdim ki.! Gözlerimdeki sönen ışığın, seninle yeniden aydınlanacağını...
Nereden bilebilirdim ki!
Dağılıp parçalanmış kalbimin, seninle yeniden toparlanacağını.
Bittim dediğim yerde, seninle yeniden doğacağımı...
Ve sen sevdiğim...
Yanımdayken bile özlediğim,
Her zerresine hayran olduğum,
Ve eksik yanımı tamamlayanımsın…
Kayıt Tarihi : 3.7.2025 17:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!