Qeside Şiiri - Latif Epözdemir 2

QESİDE

Bimjim ji ava heyatê herdem, bi guman û xeyal
Bi histêran av bidim hêvîyê , naçar û bê mecal

Wan herdu tîran qelaştin singê min bume birindar
Mam li ser zemînê bê kes û bê dost û bê yar.

Hewara min bo we ye kesên dilperoş û dil bi xem
Rojê teng dûv kurtin,xweşbîn û hêvîdar bin her dem.

Ger bi sotê wek sêla sor di hundir de cerg û hinav
Xemgin û bêzar nebin hergiz, wê bigêje menzilê av.

Her çend ku bê wefaye yar, bêdad û hevalkûjer
Disan jî hêjaye ku mirov li ser, ji dîn were der.

Tiştê ku ez qal dikim neki yasa, ev tenê qesîde ye
Dakeve derya evînê, mest bibe bi coş , heqê te ye.

Li dora te perwanene di çar werzan yar û çarîyar
Disan jî çehvê te kesî nabîne, xêncî wê yara nazdar

Sed heyf û mıxabın ku tu, bê miraz mayî li dinyayê
Şens û taliê te tunebu, feleka xayîn li te kir cefayê

Başe pismam bo çî wiha bê sebeb, hevçend gili û gazin
Ma kes hene ku awazên bi vî rengî , ji te dixwazin.?

Lo hevalo bes bi nale, êvare êdî , berê xwe bide mal
Ji xeman tu ,ji dinyayê bi dûr ketî, buyî mat û bê hal.