Qeşem Necefzade 1959 yılında Azerbaycan Cumhuriyetinin İmişli bölgesinde doğmuş. Eğitim fakultesi mezunu. Azerbaycan Yazarlar Birliğinin ‘Azerbaycan’ dergisinde şiir bölmesi başkanıdır. Tefekkür Üniversitesinde baş öğretim görevlisidir. ‘Sevginin Sonunu Söylemeyin Bana’, ‘Uyuyan Deniz Resmi’, ‘Bir Gelin Dalgayla Yan Yana’, ‘Sevmek İstiyorum Yeniden’, ‘Gülümseyen Ağaç’, ‘Şiirimin Demeti’, ‘Seni Hatırladığımda’, ‘Elveda Dünyaya Gelene Kadar’, ‘Kendime Doğru’, ‘Alın Yazıma Tadilat’ ve diğer kitapların yazarıdır. Şiirleri yurt dışında, Rus, Gürcü, ...
Önce ellerim dökülür cebime
sonra parmaklarım buğday
gibi serpilir.
Dolur parmaklarım
Kalp ilaçı şişesinin
Her sabah her erkek karısının yanından
kalkıp işe gider.
Otobüsü kadın kokusu sarar.
Belki de her erkeğin boynunda
Bir çift kadın elleri sürünür,
Sürünür, düşür aşağıya.
Her şeyi seninle ölçtüm,
yağmuru duyuyor musun, dedim
televizyon seyrediyor musun, dedim.
Heceyi dudağınla ölçtüm.
Çiçeği burnunla ölçtüm
Sanki bu park
bir manzaradır
asılmış şehrin yakasından.
Banklar yeşil,
üzerindeki insanlar,
Savaş hisslerin dışa vurgusudur
kurşunların türküsü edebi tarzdır.
Asgerler hızla geçen fikirlerdir
Kan bir dakkalık duraklamadır.
Bir kez ölmüş askerin
Aşigi maşuka mahir eyler
M.Fuzuli
Kadınlar erkekleri kahramana dönüştüremiyorlar
küçük kadınların erkeği büyüyemez diyorlar.
Bugün bizim erkek gibi kadınlarımız
Nereden nereye geldin
Nereden çıktın Amerika dayı.
Belki petrol keselim seninle, oturalım
Birazcık kafa çekelim petrolle.
Rusya abiden iyi dayısın
Dolup yağmur damlasına
pencerenizi sevdim,
bildin mi – bilemedim.
Gözünden sarhoş gibi
düştüm kalbine
Cezaevnde ceza çeken adamlar değil
En fazla onların çocuklarıdır.
Özellikle belki de ceza çeken
bebekleridir.
Cezaevinde dövülen erkekler değil
onların kadınlarıdır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!