Mangalda kül komaz, aşk anılınca
Ferhatça dağ deler yanar mecnunca
Anlarsın boş imiş, konuşturunca
Aşk senin neyine, yüreksiz gafil
Pervaneler korkmaz, yanan ateşten
Aşıklar cesurdur geçerler serden
Aşk hele büyüktür cümleden sözden
Sevda kim sen kimsin, gönülsüz gafil
"Aşk, aşk" der durursun aşkı bilmezsin
"Muhabbet" konuşur, meşki bilmezsin
Aşık açsa gönlün köşkü bilmezsin
Sevmek ne haddine, vefasız gafil
Karahan putlarda kalp olur sanma
Taşın içinden su fışkırır sanma
Aşk diyen herkesi Aşk ehli sanma
Çoğu hem kezzabe hem kalpsiz Gafil
Kayıt Tarihi : 8.8.2025 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
