Provezza'nın Şarkısı Şiiri - Erol Yavuz

Issız dalgalarda esen rüzgar
zifiri karanlığa açılan lumbuz
terk edilmiş bir sevgili gibi
içinde bulunduğumuz bu okyanus

yalnızlığımıza bakarız küpeşteden
karanlıkta sadece korkular netleşir
belkide anlamadan yaşadıkların
zamanla tek bir düşüncede birleşir

Hangi aptal söylemişti
senden korkmuyorum diye
işte o aptal benim beni bağışla...
iyotlu gözlerinde sakladığın o hüzün
ağladığımda tadı geliyor dudaklarıma

Hangi özgürlük var ki içinde hapsolasın
işte o özgürlüğün tam içerisindeyim
okyanusların bilgece konuştuğu bu yerde
hakikate giden düşüncelere gebeyim

Sen bana bir şarkı daha söyle provezza
yalnızlığı iliklerimde hissedeyim
hiç bir dalganın birbirine benzemediği
yepyeni okyanuslar keşfedeyim

Hayallerin bittiği yerden geri dönmek mi
hayır daha büyük yelkenler yapmalıyım
batık bir enkaza adımı vermeliler
hırçın bir rüzgara sormalılar beni

cevaplamalıyım

- yalnızlık neredeyse işte tam oradayım.