İnsan bir garip derviş
İşbu cihan içinde
Ne yaşamış ne bilmiş
Kevn u mekan içinde
İlmi ilahi aslı
İstedim bir âdem gibi
Âdem olam yeryüzünde
Vahiy yazan kalem gibi
Kalem olam yeryüzünde
Kara gözün bahtım kara
Eder ne çare ne çare
Hilal kaşın beni dara
Atar biçare biçare
Zülfün teli zincir olmuş
Kara kaşın izlerine
Kurban olam nazlarına
Tatlı şirin sözlerine
Bir edalı saz olayım
Zülüflerin ince ince
Kırk yıl oldu, altısı da ziyade
Eğri oturup, düz konuşamadım
Bunca sene Hak yolunda gitsem de
Menzil-i maksuda kavuşamadım
Alamadım Hacı Bektaş’tan himmet
Kömür gözlüm yollar bağlı nedendir
Gurbet elde garip kaldım neyleyim
Ayrılığa ferman bilmem kimdendir
Bu gönlümü derde saldım neyleyim
Ayırdılar seni benden cevrile
Korkmuşsa serçe kartal pençesinden
Bir çığlık olmuştur mazlumun duası
Kaçarsa çocuklar babanın öfkesinden
Cinnet olmuştur artık gönüllerin pası
Sinince öğrenci hocasının öfkesinden
Kaf Dağı’nda ankadır
İlimlerden simyadır
Çölde serap, hülyadır
Buralarda kul hakkı
Dide giryan, gönül hayran, dizde kalmadı derman
Kerem kıl bendene, olma nihan kurban olduğum
Gözüm yollarda kaldı, hasretinle yanar yüreğim
Etsen kulunu vuslatınla handan kurban olduğum
Ben ki maceracı bir karakter değilim
O yüzden çıkamam uzun yolculuklara
Ne var ki kaderime boyun eğmişim
İstemsizce kanat çırparım ufuklara




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!