Pranga Şiiri - Tevfik Karınca

Tesadüflere sığdırdım kocaman yalanları
İpini çekmişken yaşamın
Hüzün kokan o eski şarkının
Nağmelerinde seni saklıyordum
Gün oluyor düşlerimde utanıyordum
Bazen hayaline sarılıp ağlıyordum
Becerememişken adam olmayı
kanatlarında uçuyordum kuşların
Haksızlıkların arka bahçesinde
Düğün dernek kurduğumda
yaşamayı nefes almak sanıyordum
Sefalet sevgisizlikmiş oysa
Haram olan ihanetmiş
Hak edilen yalnızlığımda
Seni özlemekten yoruluyorum

Tersine dönmedikçe dünya
Gelmezsin biliyorum
Sadece susuyorum