Bir şafak vakti, yüzünden dökülen gülümsemeyi tutuyorum.
İnsanlar bakıyorlar sana.
Gözlerinin hizasında namlulara dizilen mutluluktan,
Yanaklarındaki, pembeliğe kaçan
Safkan atın koşuşunu izliyorlar.
Bir birlikteliktir üzerindeki kırmızı.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta