Denize bakan bir evde yalnız bir kadın var
Oturur her gün eli şakağında, denize bakar.
Siyah saçlarının arasındaki beyazlara değer elleri
O düşüncelere daldıkça aşarmış gibi denizleri.
Düşünceler alır onu dalga dalga taşır bir yere
Böylece her gün biraz daha yaklaşır, görünmezliğe.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Denize bakan o evde ; hala yaşayan '' yalnız bir kadın '' var...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta