Portakal Çiçeği Şiiri - Gülşen Şenderin

PORTAKAL ÇİÇEĞİ

Bakışlarınla taradığın sabahlar Akdeniz kokuyor
Gülüşlerin portakal çiçeği, ilkbahardan kalma
Kıbrıs’ın mavi, tuzlu suları, sevdalıklar dokuyor
Nasıl tutkunum Ada’ya, sevgiler Afrodit’ten kalma.
Yakan tutkular yol bulur gider, son durak Akama…

Deniz kızları, çağları taşıyan sevda efsaneleri
İsmine miskler serpiyor, yer gök portakal çiçeği
Bir Akdeniz şarkısı ağzımda, akşamlara sığmayan
Beyaz köpüklerin ardı sıra gemilerin götürdüğü
Başımda bir aşk bulutu, bir türlü gönle yağmayan…

En güzel sevdalıklarda ölümüne yüzdük şüphesiz
Gül rengi sabahlara ermenin, bin bir başka masalı
Özleyiş derleyen zaman, dün engeline, takılan biz
Oysa kök topraktık ikimiz, rüzgârın ıslığında yelkenli
Aşkın göğsümde portakal çiçeği, özlemin bir sevgi şalı

Gelsen diyorum, portakal çiçeği tütsüleri avutmuyor
Akdeniz kıyıları, uzaklaşıp giden gemiler ne taşıyor
Aydın ufuklara sevda yükü olsa gerek, kutlu, heybetli
Ey gülüşleriyle sağaltan, umutlar müjdeleyen sevgili
Bakışlarınla taradığın sabahlar Akdeniz kokuyor…

Gülşen Şenderin