kapının bir de bahçesi vardı
tenteli Urla’lı ve kara pürçekli
açtım ve ele verdi kendini
gözüme de dizime de vurdu
hep çocuk kaldım
koy güzünde dil alası
kum üstünde çağanoz
faylarını ders eğiren uçurum
demem o ki
kül yüzün de gülden işler
bütün sular Amazon
mevsim mavi koç katımı
patilerde kırk damar
kapariden bir de dağçası vardı
kötürüm çocuklara tırıs çav’lar belleten
bildim
terkilendim
ün yüzüne bölündüm
sesim koyu Yusufdar
Memik’ten ince boyum
düş atına ters alıştım
uzun uzun hoşça kal.
Ali Tekmil – 31.08.2010
Ali TekmilKayıt Tarihi : 1.9.2010 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!