Birine sevdalandım kendi kendime büyüttüğüm
Ona bile söyleyemediğim birinden hoşlanmışım
Korkmuşum beni reddedeceğinden korkmuşum
Gerçe bunu nasıl düşünmüşüm bilemiyorum be
Kendimi bile sevmiyorum ki aynadan baktıkça
İğreniyorum lan engelli oluşumu gördükçe kendimden
Benim neyime ki lan aşık olmak sevmek sevilmeyi istemek
Boşuna beklemişim kendimi bile sevmezken senin bana aşık olmanı
Kendimi paralamışım ya yok yere ben ona yanarım şimdi
Kızarım hep kendi kendime geceleri seni sevdiğimden
Sen nasıl seversin engelli iken sana bakmayacak adamı derim hep
Kendimi bile avutamaz halde kızarım lan hüngür hüngür ağlayarak
Buymuş lan benim alın yazım neye yarar sevmeyecek adam için
Hep yollarını gözetlemek beklemek ne yarar gelmeyecek adamın
Bir gün olurda demek bile neye yarar lan sana sarılıp avutamayacak adamın
En önemlisi de onu prens yaptığım için kendi içimde o bile neye yarar boş hayallerin
Unutamıyorum lan kendi içimde büyüttüğüm aşkımı unutamıyorum
Silemiyorum bir çırpıda yanmış yüreğimin alevlenen ateşini söndüremiyorum
Seni düşünmek istemiyorum ama onu da yapıyorum yarama daha da derin yara açıyorum
Hoşçakal elveda bana gelmeyen sevmeyen kendi kendime büyüttüğüm aşkım hoşçakal elveda
EngelsizRuhum_
Kayıt Tarihi : 14.7.2025 13:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!