Pişmanlık Dağları Şiiri - Efe Güngör Gül ...

Karşılıklı iki dağın başındayız, birbirimizden habersiz
Senin ayak bastığın yere mutluluk diyorlar
Benim varlığımdan bile rahatsız bu dağ, sebepsiz
Ayak bastığım bu yerde hiç çiçek açmıyor, sensiz

Bulutlar gibi geçip gidermiş de biz fark etmezmişiz onları
Bu yüzden her geçen gün senden uzaklaşıyormuşum meğer
Sanki sende böyle isterdin, bilseydin olanları
İnan, gücüm yetse önüne sererdim semaları

İşittim, çiçeklerle doluymuş etrafın, tepen aydınlık ve ferah
Burada, ayağımın değdiği yerlerde ot bitmiyor
Kafamı kaldırsam, karanlık yağmurlar yağıyor yüzüme
Bu dağ beni hayatından çıkarmayı senden çok istiyor

İnan, bir kötülüğüm olmadı, ne sana ne dağa
Sanki alnımda hayatın o derin korkuları
Veyahut çirkinliğimden bakılmıyor yüzüme
Aslında çok ihtiyacım var şu zor zamanda sözüne

Uçup gitti dün gece gönlümden bir şeyler
Artık anladım, unutmam lazım bembeyaz karları
İşte bu üzerinde durduğumuz, senin ki mutluluk
Benim ki pişmanlık dağları.