Pişman Ettiniz Şiiri - Yavuz Erdin

Bu ne kara bahttır,bu nasıl kara yazgı böyle?
Çırpındıkça battığım bir bataklığa döndü ömrümde.
Bir ümit sarıldığım kurtarıcı gördüğüm o ellere.
Dokunduğum güne nalet ettim,pişman ettiniz nihayetinde.

Yüksünmedim,pervane gibi dönüp durdum etrafınızda.
Hep bir ışık aradım kavuşmak için aydınlık yarınlara.
Gördüm ki içiniz yalan dolu,yaşarmışsınız sahte dünyalarda.
Tanıdığım güne nalet ettim, pişman ettiniz nihayetinde.

Aradım,bulamadım.Yok mu içinizde bir insan evladı?
Biliyorum ki hiçbiriniz doğuştan böyle düzenbaz olmadı.
Üç kuruş dünya malı için satıyorsunuz ya yarınlarınızı.
Sizi gördüğüm güne nalet ettim,pişman ettiniz nihayetinde.

El elden üstündür derler unutmayın sakın bu sözü.
Aldatan elbet aldanacaktır,kaybedecektir özünü.
Sizlerde darbe yiyip yıkayınca onlardan elinizi yüzünüzü.
Eyvah diyeceksiziniz eyvah!
Ama çok geç olacak.
Yaşadığınız güne nalet edecek,pişman olacaksınız sizde.