Bir tencereye biraz su koyun,
İçine bir damla göz yaşı
Bir demet gülücük doğrayın,
Ardından da bir bardak neşe
Biraz keder eritin, yanında da çare
Küçük bir kaşık kahkaha
Üstüne az biraz acı,
Yalnızlığı unutmayın sakın
Ama sadece az sıkın,
Umutsa eksik olan onu bolca katın
Kapatın kapağını sabredin
Hayatın size sunacağı,
Nimeti, afiyetle yiyin....
Ateşte unutulan kaderin sonunuda
Bekleyin......
Kayıt Tarihi : 18.5.2007 23:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!