PİR-İ FANİ
Kurumuş pınarım, silinmiş imim
İçti diyecekler, bir “Pir-î Fâni…”
Sorunca etrafa, acep ben kimim?
Hiçti diyecekler, bir “Pir-î Fâni…”
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta