PİR BEKİR / PÎR-İ FÂNÎ ATIŞMA 1
Kaç okka süt emdin çıktın karşıma,
Beşik kundaklara sararım seni!
Lugat paran yoksa gelme çarşıma,
Benden söylemesi yorarım seni! Pir Bekir
Anamdan emdiğim helaldir benim,
Sanma uzaklarda ararım seni!
Edeptir adaptır çarşı pazarım,
Biraz mayalayıp kararım seni! Pîr-i Fânî
Gözlerin kisipte ellerin kâmda,
Arapçayı öğren gezerken Şam'da,
Tarhana değilsin kurutam damda,
Tütün gibi yere sererim seni. Pir Bekir
Çıkmış da meydana Pir'im ses etmiş,
Selamı, kelamı biraz ges etmiş!
Daha ilk adımda hemen pes etmiş,
Gelip geçenlere sorarım seni! Pîr-i Fânî
Karşına çıktım bak put gibi donma,
Pes etti deyip de sazıma konma,
Boşa Pir demezler ham sofu sanma,
Halatla çarmıha gererim seni. Pir Bekir
Bu meydanlar ulu söz meydanıdır,
İhvanlar okulu, köz meydanıdır!
İhsanlar dokulu öz meydanıdır,
Türlü hecelerle tararım seni! Pîr-i Fânî
Diken olup gözlerine batarım,
Suriye'de tüfek eder çatarım.
Taa buradan İsrail'e atarım,
Topa mermi diye sürerim seni. Pir Bekir
Dikenden korkanlar gülü sevemez,
Çürüyüp kokanlar yeli sevemez! Pîr-i Fânî
Pörsüyüp sarkanlar dili sevemez,
Türlü rediflerle dürerim seni!
Bir olur ik-olur insanın suçu,
Pir Bekir'e devir kurbanlık koçu.
Aman ha olmasın hata'nın üç'ü,
Olursa sanma ki ararım seni. Pir Bekir
Pîr-i Fânî der ki; Pir’ime hastır,
Usta bildiğime saygım esastır!
Doğra lime lime, istersen astır;
Ne incitir ne de kırarım seni! Pîr-i Fânî
Bekir Cıla (Pir Bekir)
Mehmet Şahan (Pîr-i Fânî)
22.10.2025
Kayıt Tarihi : 22.10.2025 22:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!