Uykularla savaştayım kapanmıyor göz kapaklarım
Hayaller perdeli seçilmiyor isli camlar ardında.
Toprak bedenim sarmalamaz mı
İçimi acıtan sancılı keder doğum hanesinden kurtulamadım
Her zaman olduğu gibi düşler perdesi yine aralanmıyor..
Düşlerimi mi son buluyor yoksa ben mi ölüyorum..
Sayıklar gibiyim yine geçmiş zamanı örümcek ağlarının
Sarmaladığı eski kırık dökük aşk sinemasının
Ön sırasında oturmuş düşlerimin galasındayım
Her yanım isli puslu gözlerimin perdesi kapanır gibi
Bekleyişteyim hala
Eski resimlerin afişleri hala bom boş şehrin sokaklarında
Soluk ve bir o kadar buruk ve küskün bakışlarla
Gelen birini gözler aniden kendimi
Bir pınar başında ellerimle su damlalarıyla ıslanışımı görüyorum..
Bir ayna gibi yansıtıyor tüm geçmiş günleri gözlerime…..
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır