Pınar ve Düşen Renkler

susuzluktan kurumuşken dudaklarım
damağım bir savaş alanına dönmüşken acıdan
bir damla su
küçük bir pınar serinletti yüreğimi
başında el ense uzanırken
hayaller doldu içime
mutluluk çaldı kapımı
sanki yeniden yeşerdi kuruyan düşlerim
maviyi hissettim
bozaran renkler bir bir canlandı
yağmur hafifçe
rüzgar delice kendi özüne döndü
gökte yedi renk belirdi
birincisi dilime
ikincisi tenime
üçüncüsü umutlarıma
dördüncüsü hayallerime
beşincisi kalbime
altıncısı yoluma
yedincisi de pınara düştü...