Çıplak bir ruh
Akseder suya
Ayakları yere basmayı kesince
Rüzgar örer zihninde
Kıyıya vuran her dalgaya
Kapılır ahengine
Döktüm eteğimden çocuk renkleri
Şimdi,
Nerden baksan bir kırmızı kadın ederim
Tenini tenime yakın tut!
Soğutursan düşümü,
Gözlerimin düştüğü yerdir özlemin
Kör noktasından can verir ışık hayale
Göğe renk düşer, raks eder şiir meale
Özlemin açtığı çukurları doldurur gözlerim
Sar! hoş geliştir, tadın dilimde
Kelebek kanadında
Tutuşur hevesim
Vakit geç!
Kim bilir
Belki de şifaydı nefesin
Hiç sağanağına
Gün sayardık kelebeklerle beraber
salardık vakti gelenleri: el-veda.
Renklerine öykünen serçeler yas tutardı her gidenin ardından
parçalardık heceleri,
çıkmaz olurdu buselerden ses seda.
Ne zaman gelse
Yüzün gözüme,
Alnımda bir sırlı cam.
Kelebekler yas tutuyor
Gittiğine,
Dönmeni bekleyecek kadar
Zaman olur ölürüm ben de
Kurşunlarımı tüketip beyaz yüzlere
Esrik bir suskunlukta kilitlenir alnım
Eksik bir nokta ardından.
Kara’ ya vurur pak dalgalar, kirlenir aklım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!