Pierrot gibi gözü yaşlı,
Ay üstünde oturan kadın.
Pırlanta olmadı olamaz senin telaşın,
Akşam dedimi hüzünlü bir yağmur olur adın,
Tımarhane koridorları gibi sesli fakat anlamsız hayatın,
Ya! nasip uğruna kaç yolda parçalandın,
Ama işte sen işte adın mücadele sensin kadın.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta