Pezevenk Şiiri - Duran Bükülmez

Ardından konuşur yüzüne güler.
Her taşın altından çıkar pezevenk.
Sen başın eğdikçe dişini biler.
Hatır gönül bilmez yıkar pezevenk.

Yağcı yakaladır çıkar düşünür.
Çıkar için her pislikte eşinir.
Parayı gördükçe eli kaşınır.
Cüzdana, cebine bakar pezevenk.

İlah diye pula paraya tapar.
Arsız köpek gibi havada kapar.
Utanmayı bilmez el etek öper.
İnsanı insana takar pezevenk.

Edepsiz, arsızdir bozuk mayası.
Dökülür yüzünden makyaj boyası.
Akşama varmadan çıkar foyası.
Pire için yorgan yakar pezevenk.

Bükülmez'im bitmez onun sayısı.
Arkasında duran vardır dayısı.
Biter mi sanırsın orman ayısı.
Sanma ki zulümden bıkar pezevenk.

12.09.2008
Erbaa