1950 yılının kış doksanında doğmuşum
Düşlerim büyüktü
Peynir ekmek yerken
Düşlemiştim
Her düşüm
Peynir ekmek gibi
yendi
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
güzeldi....
düşler ve gerçekler.....
malesef hayat..
selam ve saygılarımla kutlarım....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta