Peygamber Torunu Huyu Din Düşmanı Torunu ...

HÜSEYİN HUYLU MU, YEZİT HUYLU MU?
(Nihali Tarz'da İnsanlık Yolculuğu)

I. İNSAN: RUHTAN SÜZÜLEN ERDEM

İnsan;
Benliğini toprağa gömen,
Nefsini bir nehirde yıkayan,
Hayvânî olandan sıyrılıp*
Özüne dönendir.

Aklı bir kandil,
Bilim bir rehber,
Fen bir pusula olmalı.
Sevgiyle dokunmalı,
Merhametle kuşatmalı,
Vicdanla yargılamalı,
Ahlâkla yaşamalı,
Erdemle yürümeli,
Namusla durmalı,
Onurla yükselmeli,
Haysiyetle konuşmalı,
Edeple susmalı...
İşte insan budur!

II. HÜSEYİN HUYLU: HAK YOLUNUN SÜVARİSİ

Hak yolunda yürüyen;
Adaleti kuşanır,
Rıza ile helâli arar,
Alın teriyle kazanır,
Emekle yoğurur hayatı.
Ona Hüseyin huylu denir.

Yası; sadece gözyaşı değil,
Hakkı yaşatma davasıdır.
Zulme boyun eğmeyen,
Haksızlığa teslim olmayan
Bir çınardır o.

III. YEZİT HUYLU: NEFSİN ZİNDANINDA

Eğer;
Benliğine tutsaksan,
Bencilliğin prangasında,
Nefsinin kölesi,
Hayvânî olanın esiriysen;
Bilime sırt dönmüş,
Mantığı reddetmişsen;
Sevgiden uzak,
Merhametsiz,
Vicdansız,
Ahlâksız,
Namus bilmez,
Şereften yoksun,
Edepsiz bir ruh taşıyorsan;
Hakkı çiğner,
Adaleti unutur,
Rızaya sırt çevirir,
Alın teri dökmeden kazanır,
Emeksiz zenginleşirsen —
Sana insan denmez;
Yezit huylu denir!

IV. SORGU: SEN HANGİSİSİN?

Ey kendini bilmek isteyen!
İnsan mısın?
İnsan olabildin mi?
Yoksa
Gölgenden korkup
Nefsinin karanlığına mı sığındın?

Hüseyin huylu olan;
Işığa yürür,
Hakikati taşır,
Yarını inşa eder.
Yezit huylu olan;
Karanlığı eker,
Geçmişe hapsolur,
Kendini tüketir.

SON SÖZ: İNSANLIĞA ÇAĞRI

İnsan olabilene ne mutlu!
O, Hüseyin huyludur.
İnsan olamayana ise —
Yezit huylu denir.

Nihali Tarz'ın notu:
“İnsan; nefsini yenen değil,
Nefsiyle barışıp
Onu hakikate hizmete çağırandır.”