Pesimist Şiiri - Suleyman Zorman

Hani bıçak dayasan bilenir etimde,
Etimle kemiğimle yaşıyorum olmayışını.
Geçen günler saatler dakikalar hatta saniyelerde hissediyorum gittiğin günü.
Biliyorum artık yoksun ve olmayacaksın.
Buna alışmak için zaman geçsin istemiyorum
Testere gibi gidişi ayrı gelişi ayrı yırtıyor etimi kemiğimi olmayışına alışma süreci.
Ama geçecek biliyormusun sensizliğe verdiğim bütün saniyeler.
Sen giderken beraberinde götürdüğün kalbime ihtiyacım kalmadı.
Sen yoksan kan pompalamaktan başka ne işe yariyordu ki zaten.
Kanım çekildi otobüse binip gittiğin o an,
Egzozun dumanı, arabanın tekeri,
Evet evet egzozun dumanı kaçtı gözlerime,
Karbonmonoksit gazındandır aylardır durmayan gözlerimin yaşı.
Yoksa iliklerimin sızlamasının yokluğunla bir ilgisi yok.
Biliyormusun gelmekten başka çaren olsun istemiyorum..
Benden başka kimseye gül istemiyorum.
Ne olursun,
Söyletme beni.... öldürme beni....