Peşi Sıra Şiiri - Gökhan Sillelioğlu

Uzaklara dalarken sen kokulu pencerelerde,
Ben; en çok baharı özlerdim,
Kokulu silgi tadında geçerken çocukluğumuz,
Mutluluğun en tazesini,
Sevincin en masumunu bıraktık geride.
Şimdilerde o günleri özlüyor insan,
Bahçelerden kopardığımız meyveler,
Sokak aralarında güven veren top koşturmalarımız.
Hepsi tek tek huzurun anıtıydı..
Büyüdük işte çocuk,
Porselen gibi kırılan kalplerimiz,
Acıya dayanıklı gibi görülen hayallerimizle,
Oynamayan kalmadı..
Şimdi elimde bir sigara, almış başını gidiyor geçmişe doğru,
Ve ben geleceğe sadece senin tenini yazıyorum.
Bu pis, bu döküntü dünyada, bir umut gibisin.
Adını duydukça daha da güçlenen,
Hissettikçe varlığını, çocukluğuma bürünüyorum.
Sonra kenara çekiliyor her şey,
Ve sen;
O ipeksi saçlarınla kaplı başını, göğsüme yaslıyorsun,
Her gün yeni bir hayata başlıyoruz..