Oldu mu,olur mu derken,
Hop! Karıştı hamurlar.
Bazen elmanın yarısı,
Bazen ayvanın sonu olduk.
Bir masal gibi bu,sonu bilinmeyen.
Başında aşk vardı,mantığı kemiren.
Var mıdır kalbi,onun gibi,
Pervaneye döndüren,
Neye döndüyse döndü.
Hiç durmadı,bıkmasın dönmekten...
Kayıt Tarihi : 21.1.2015 12:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!