Perişan Olma Şiiri - Mehmet Cebe

Bir hazan mevsimi boynunu büküp
Ardımdan bakarken sakın üzülme.
Ağaçlar misali yaprağın döküp
Ayrılık gününde acıyla gülme.

Mevsimler değişir, değişmez sevdan
Yaz mevsimi gibi aşkım ile yan
İlkbahar ve kışta beni anlayan
Hazan geldiğinde dökülüp kalma…

Uzanan ellerim boş mu kalacak?
Yüce sevgimizi kimler alacak?
Affettim sevgilim bak açtım kucak
Şimdi “gelmem” dersen, bir daha gelme! ..

İstemem bir anlık bensiz kalasın
Sevdam ile yanıp bir kül olasın
Haydi koş gel artık bitsin bu yasın
Benden ayrı kalıp perişan olma…