Pencere Şiiri - Kitapsız Şair

PENCERE

Pencere önünde saksılar, içinde reyhan ve kadife çiçeği
Yokluğun ağır geliyor, kokunu almaktır gönlümün dileği
Seni görmek gözümün, sana dokunmak ellerimin isteği
Ben sana hasret, kavuşmamız gerek, yap neyse gereği

Pencerenin kırıldı camı, giderek artıyor yüreğimin gamı
Her gün yüzüne bakarım, resimlerinle doldurdum odamı
Seni görmek umuduyla pencereden çıkarırım kafamı
Herkesi sana benzetiyorum, ne hale koydun bu adamı

Pencereden rüzgar girer, gönlümdeki hasreti dindirir mi
Bilmem lazım iyi olduğunu, senden bir haber getirir mi
Yârim bir mektup yazsam, alıp selamı mı sana iletir mi
Mektubu okuyan canan, geri gelerek bizi sevindirir mi

Pencereye çık, sula çiçeklerini, açıver perdelerin tülünü
Artık ayrılık yok, mutlu günler bizim, geldi kavuşma günü
Şöyle bir süzül camdan bak yola, göreyim o güzel yüzünü
Yıllarca hasret kaldım sana, bendim aşıkların en üzgünü

#kitapsizsairim

ŞİİR NO:087