1972--Osmaniye -Finike
iki yuvamız vardı
o dünyaca ünlü nehir kıyısında
evet ilk güzergahımız
fıratın batı yakasında
defne, serviler üzüm bağları
terasımızın önünde sabah yıldızı
doğu ufku solgun güle benzemeden
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta