Eşyalarımı topluyordum.
Yüzlerce insanın artığı ruhumu
taşımak için ötelere...
bazı kağıtlar geldi elime.
Solgun mürekkep izleri üzerlerinde...
Eski tarihler, yaşanmışlıklar...
Güldüm, kimisine.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta