Peki... Şiiri - Murat Ülkü

Bu kısacık nefeste ne dertler biriktirdim.
Artık bir nokta koydum, ve acıyı yutkundum,
Zoraki " peki" lerle içime akan kan, durur sandım
Kocaman hüzünleri bir "peki"ye sığdırdım,..

Gözlerimden süzülmek isteyen yaşları tuttum,
Bir "peki" ile sanki her şey yoluna girder sandım,
Cam gibi param parça kırılırken kalbim,
Kocaman hüzünleri bir "peki"ye sığdırdım...

Her nefeste, bir " peki " biraz daha batıyordu canıma.
Sustum, susturuldum, her şeyi attım kendi içime,
Her şeye bir "peki" maskesi doladım dilime,
"peki"nin ardındaki feryadı figanı, duymadı kimse...

Kimse anlamadı o "peki" nin beni nasıl yaraladığını.
Halbuki her bir "peki" içimde hiç dinmek bilmeyen sızı,
O küçük kelimeye, can yakan kocaman hüzünler sığdı,
Ve istemeden "peki" dediğim herşey , yarım kalan bir geçmişin çığlığı...