Sabah olmadan
Ruh çıktı evden sessizce
Ölmüştü genç adam dün gece.
Böyle olmamalıydı hikâyenin sonu
Sevmişken enikonu onu;
Ölmeyebilirdi genç adam
Bilseydi birazcık yol yordam
Bakıp da gözetleme kapağından
Açmazdı kapıyı Azrail’e
“Evde yokuz, çıktık tatile
Size de gülegüle
Başka zaman bekleriz yine! ”
Diyebilirdi;
Belki yerdi!
Çok sevmişlerdi madem
Birlikte de gidilebilirdi;
Böylece,
Kızın geride kalması
Kaypaklıktan mı,
Yoksa korkaklıktan mı?
Sorusu kalmazdı genç adamın ruhunda.
Uhdeler ahir mekânda
Ne uzun olur ama!
Kayıt Tarihi : 27.3.2008 17:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!