Bak sevgili ne hallerdeyim.
Yokluğundan beri avareyim.
Şimdi aşkımı kime söyleyeyim.
Yoksan şehrimi terkedeyim.
Gün pazar, saat sıfır iki kırk beş.
Kim dedi sana kalbimin ortasına yerleş.
Eminim bizi ayırmaya çalışan kalleş.
Anladım kalmamış düzgün kardeş.
Söyle sen yoksan neyleyim hayatı.
Artık dayanacak gücüm kalmadı.
Sevgilim gel, delirtme bu aşığı.
Gün pazar, saat sıfır iki elli.
Benim için uygun bir intihar vakti.
Nasıl sevdiğimi bil yeter ki.
Çok özledim gözlerinin kahvesini.
İbrahim Ozan VuralKayıt Tarihi : 2.9.2014 17:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!